Co warto wiedzieć o suszeniu osadów

INFORMACJE

ILOŚĆ I JAKOŚĆ OSADÓW WYWOŻONYCH Z OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW PO SUSZENIU

 

KORZYŚCI Z PROCESU SUSZENIA OSADÓW

  • 4-5 krotne zmniejszenie masy osadów
  • cena oddania wysuszonego materiału znacznie niższa niż osadu mokrego
  • pozbycie się odorów
  • brak odcieków stanowiących uciążliwość podczas transportu
  • produkt finalny łatwiejszy w magazynowaniu i transporcie
  • w niektórych typach suszarni możliwość higienizacji osadów
  • w niektórych obiektach w zależności od rodzaju osadu możliwość uzyskania statusu polepszacza gleby  dla produktu finalnego
  • dla osadu wysuszonego do poziomu przekraczającego 90% s.m. możliwość zagospodarowania termicznego

 

Rozwojowi sieci kanalizacyjnych i zwiększaniu przepustowości oczyszczalni ścieków towarzyszy w Polsce kilkuprocentowy roczny przyrost masy osadów przy czym struktura ich zagospodarowania ulega dynamicznej zmianie. KPGO 2022 uchwalony w 2016 r informuje o szybkim rozwoju termicznego zagospodarowania osadów ( w latach 2011/ 2014 dwukrotnym zwiększeniu ilości osadów z 41 do 84 tyś Mg suchej masy ) przy niewielkim spadku poziomu rolniczego zagospodarowania oraz znacznym zmniejszeniu zagospodarowania przez rekultywację i składowanie.  Dokument informuje, że podczas gdy w 2008 r. termicznie przekształcano niewiele ponad 1% wytworzonych osadów, to już w 2014 - 15,1% z tendencją rosnącą.  Przytacza też informację o zwiększeniu ilości monospalarni osadów z 3 w roku 2004 na 11 w roku 2014 oraz ilości nowobudowanych spalarni odpadów komunalnych, które będą znaczącym odbiorcą suszu osadowego niezależnie od dotychczas największych ich odbiorców – cementowni. Należy przy tym nadmienić, że susz osadowy jest wysokokalorycznym materiałem o wartości energetycznej 10-17 MJ/ kg co jest porównywalne z kalorycznością węgla brunatnego a znacznie wyższe od poziomu zawartego w zmieszanych odpadach komunalnych przyjmowanych do spalarni odpadów komunalnych tj ok 6 MJ/ kg .

Jako jeden z celów dotyczących gospodarki osadowej na następne lata KPGO 2022  określa dalsze  zwiększenie ilości osadów poddanych termicznemu przekształceniu. 

Tradycyjny - rolniczy sposób zagospodarowania osadów nieznacznie zmniejsza swój wolumen z powodu postępującego zwiększania rygorów jakimi są poddawane oczyszczalnie ścieków realizujące ten proces.  Na wytwórcach osadów spoczywa obecnie duża odpowiedzialność za prawidłowe stosowanie osadów w rolnictwie a w szczególności za skutki ekologiczne działań w tym zakresie przy zwiększających się, dostosowywanych do wymogów unijnych standardach ochrony środowiska.  Zwiększają się wymogi dotyczące ewidencjonowania i monitorowania procesu,  ilości i jakości badań fizykochemicznych zarówno osadów jak i gruntów a na oczyszczalniach ścieków ciąży już także wieloletnia odpowiedzialność za poziomy azotu i innych parametrów fizykochemicznych terenów na których odbierający osady  je deponują. Wzrostowi wymagań towarzyszy wzrost ilości kontroli w tym zakresie.

Powyższe prowadzi do zwiększenia popularności termicznego zagospodarowania osadów na drodze ich suszenia monospalania i współspalania. Technologie biorące udział w tym procesie różnią się od siebie w znaczący sposób, zarówno jeśli chodzi o poziom zużycia energii na odseparowanie 1 Mg wody z osadu, poziomem suche masy uzyskanym podczas suszenia, funkcjonowaniem instalacji w różnych okresach pogodowych ( zima, lato, nasłonecznienie itp.) oraz wymaganiami eksploatacyjnymi.  Dlatego istotną sprawą w przygotowaniu inwestycji jest sporządzenie rzetelnego bilansu energetycznego planowanej instalacji i uwzględnienie wykorzystania istniejących lub planowanych zasobów technicznych przedsiębiorstwa. Koszty energii obok amortyzacji są największym kosztem procesu suszenia.